Hayatın Birikintileri

Sonunda taşındık! Aman ne zormuş, ne yorucuymuş. Bloglardan bazı arkadaşların taşınma haberlerini, zorluklarını, sıkıntılarını okuyordum, ama gerçek anlamda "taşınma"nın ne anlama geldiğini başıma gelince anladım :) Geçmişe bağlı biri olarak taa ilkokul yıllarından beri herşeyi hatıra olarak saklayan, üstelik 12 yılda bir sürü ıvır-zıvır biriktirmiş olan ben tam 49 koli yaptım, taşıdım ve tekrar açıp yerleştirdim :( Annem bir hafta boyunca yardıma geldi (canım benim, Allah başımızdan eksik etmesin) ve her defasında "kızım bunca eşyayı o küçük eve nasıl sığdırdın sen?" diye şaşırmadan edemedi. Ancak eşyadan o kadar çok yorulmuşum ki, bu sefer radikal bir karar aldım ve kendimden umulmayacak kadar fazla eşya, yüzlerce dergi, kolilerce elbise attım veya dağıttım. Geriye 12 yıl oturduğum, küçük ama benim için çok özel eski evimin hatıraları, henüz alışamadığım için aradığımı bulana kadar defalarca açıp kapattığım kapaklar, neredeyse 1 odayı dolduracak kadar çok gazete topakları ve içilmiş 2 kutu ağrı kesici kaldı.

Bir sayfayı kapatıp, yeni bir sayfaya başladığımız bu dönem umarım bizler için hayırlı olur. Bu kadar yorgunluktan sonra ne iyi gider? Tabii ki yorgunluk kahvesi, buyrun hep beraber içmeye...